۱۳۹۵ خرداد ۷, جمعه

عوامل تبلیغات مواد مخدر علیه افغانستان



عوامل تبلیغات مواد مخدر علیه افغانستان
غلام علی صارم 
مواد مخدر پدیده شوم و تباه کننده ای استکه درحال حاضر نه تنها یک کشور و دوکشور بلکه بشریت را در معرض تهدید آن قرار داده است  .
سوال اصلی در این مطلب کوتاه این استکه : با وجودیکه مصرف این مواد در اکثر کشور های جهان رایج گردیده و تولید آن هم در تعداد زیادی از کشور ها صورت می گیرد ، پس چرا بد نام اصلی این موضوع تنها افغانستان است ؟ مگر تولید مواد مخدر مصرفی دنیا تنها و تنها در افغانستان صورت می گیرد؟
ما ضمن پاسخ به این  سوال طرح خویش را نیز در ارتباط  مبارزه با این پدیده شوم و بدنام ارائه میداریم و در گام نخست طرح ما به عنوان یک مرحله امتحانی در قلمرو افغانستان خواهد بود.
مطلب را از پرسش نخست شروع می کنیم البته بعد از ذکر این گزارش ملل متحد:
نمودار زير كه از آخرين گزارش سازمان ملل متحد در سال 2009 اخذ شده مويد اين مطلب است كه در سالهاي اخير، ميزان توليد مواد مخدر و سطح زير كشت در افغانستان، افزايش چشم گيري نسبت به دوره طالبان داشته است






 (1)
در همین سال (1379) رئیس مبارزه با مواد مخدر شهرداری تهران در مصاحبه با بی بی سی گفت که ما روزانه در تهران سه تن مواد مخدر مصرف داریم. (2)
با یک سنجش مختصر در می یابیم که سالانه در تهران 1095 تن و در 26 ولایت دیگر با توجه به اینکه در بعضی ولایات مصرف بالایی دارند از جمله شمال ایران، قبول می کنیم که در هر ولایت یک تن مصرف می کنند، که در یک سال 9390 تن می شود و مصرف تهران را که به آن اضافه کنیم جمعا 10485 تن می شود.
ویتالی چورکین نماینده روسیه در سازمان ملل گفت: افغانستان اساسأ به یکی از مراکز بزرگ تولید مواد مخدر تبدیل شده است ، براساس گزارش اخیر اداره مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد 80% تریاک و هیروئین جهان در افغانستان تولید می شود و در سال 2013 کشت کوکنار 209 هزار هکتار زمین را در این کشور احتوا کرده که یک ساحه بی سابقه را تشکیل میدهد . همچنان در همین گازارش خبر از 50% افزایش تریاک هم بیان گردیده است . (3)
رادیون بی بی سی در گزارشی گفت که نود درصد تریاک جهان را افغانستان تولید می کند و بازهم در همین تاریخ طی گزارشی گفت : در ننگرهار مواد مخدری که ضبط گردیده شامل یک تن هیروئین به ارزش پنجاه میلیون دالر میباشد .(4)
از طرفی همین مطلب برسر زبانهاست که : هفتاد فیصد مواد مخدر افغانستان هم به کشورهای  اروپایی رفته، اینجا چند سوال ایجاد می شود.
1.       بفرض اینکه تریاک افغانستان سر بسته و دربسته به ایران صادر شده باشد و شود، همین مقداری را که موسسات بین المللی بنام تولید افغانستان ذکر می کنند، تنها مصرف ایران را تکافو نمی کند. پس این مصرف اضافی تریاک ایران از کجا  تهیه می شود؟
2.       گفته می شود هفتاد فیصد تریاک مصرفی اروپا از افغانستان وارد اروپا می شود:‌
a.       اگر این تریاک افغانستان واقعا رقمش همین است که می گویند و هفتاد فیصدش به اروپا می رود، درین صورت اگر این کشور تریاک مصرفی ایران را هم به عهده داشته باشد باز هم بقول ایرانی ها، خیلی کم می آورند، پس این کمبود از کجا تهیه می شود؟
b.      به فرض اینکه هفتاد فیصد تریاک مصرفی اروپا از افغانستان تهیه می شود،و از تریاک تولیدی افغانستان یک گرام هم به ایران نمی رود و همه صرف به اروپا صادر می گردد، پس سی فیصد باقی مانده را از کجا تهیه می کنند.
3.       زمانیکه طالبان در نود در صد خاک کشور تسلط داشتند موسسات بین المللی می گفتند که در همه ولایات تریاک کشت می شود مقدار تریاک تولید افغانستان را 3600 تن می گفتند، چگونه است که در حال حاضر بعد از چهارده سال مبارزه علیه این پدیده و محدود شدن طالبان در گوشه های چند ولایت آنهم درگیر جنگ مقدار تولید به 6500 تا 8000تن رسیده ؟‌
4.       چنانچه اگر همین رقم 8000تن هم دقیق باشد باز هم سوالات فوق مطرح است.
5.       می گویند که افغانستان گرفتار جنگ و درگیری است و تروریسم درین کشور از نفوذ بالایی برخوردار است، در یک مرحله نیرو های منظم امنیتی این کشور دچار پراکندگی شده در حال حاضر به کشور خود تسلط کافی ندارند و مرز های کشور در کنترول شان نیست و اینها هستند که مواد مخدر را به دنیا صادر می کنند زیرا مرز های شان امنیت ندارد. سوال این است که همین مطلب که در افغانستان نیرو های امنیتی اش کنترول ندارند بنا از اینجا تریاک صادر می شود اگر دقیق هم باشد، مرز های خود شان که امنیت دارد و تحت کنترول شان است پس چرا می گذارند مواد مخدر از افغانستان وارد کشور شان شود؟
بناء اینکه گفته می شود تریاک مصرفی دنیا در افغانستان تهیه می شود کاملا دروغ است، وفقط توطئه ای هست علیه افغانستان و مردمش.
اصلا مقداری را که اینها ذکر می کنند در مورد تولید مواد مخدر افغانستان دروغ است اگر نه چنین است بگویند که این مقدار را چگونه و در کجا تعیین وزن نموده اند، با تبلیغات واهی و بر مبنای حدس و گمان، نمی شود که یک کشور فقیر را مورد تهاجم تبلیغات سوء قرار داد.
پس چرا حکام کشور ما دم در نمی آورند؟ و چیزی درین مورد نمی گویند؟
بنظر ما ظاهرا مبارزه با مواد مخدر و پذیرفتن بد نامی وتبلیغات سوء دشمنان افغانستان برای  حکام ذلیل کشور ما تبدیل به یک منبع در آمد شده است، و از بسکه عاشقانه به این منبع در آمد توسل جسته اند چنان اشتها بالازده که برخلاف تمام نورم ها یک وزارت مستقل و یک معینیت دیگر در چوکات وزارت داخله درست نموده اند تا همه بتوانند از این مدرک عایدی بدست آورند.
علت پذیرفتن این بد نامی واضح است که وجود فساد در اداره و حکومت ماست، و الا ما را عقیده بر ا ین استکه منبع اصلی تولید مواد مخدر افغانستان نیست زیرا ما یقین داریم که اگر تمام افغانستان را تریاک کشت نمایند، تنها رقمی را که از مصرف آن در کشور های آسیایی ذکر می کنند، پوره نخواهد کرد.
اما از آنجا ئیکه حکومت درین کشور فاسد است و کسانی که در رأس قدرت قرار دارند هیچ کدام احساس وابستگی و دلگرمی به این کشور ندارند. بدنامی مواد مخدر هم بیک امرپذیرفته شده ویک مدرک عایداتی  تبدیل گردیده است.
بنا بر این عقیده ما درین رابطه این است که کمک ها را بنام مبارزه با مواد  مخدر به افغانستان  کشور هایی می کنند که از تولید کنندگان اصلی مواد مخدر هستند، و افغانستان را بعنوان یک سوژه تبلیغاتی انتخاب و به دنیا معرفی نموده اند تا اعمال خودشان تحت  الشعاع قرار گیرد .
و اما چگونه با این پدیده باید مبارزه کرد؟
همانگونه که عرض شد ما پیشنهاد و طرح خود را فقط در محدوده افغانستان ارائه می کنیم و قطعا باور ما این است که ما به نتیجه قابل قبولی دسترسی پیدا خواهیم کرد و آن اینکه:
                        وزارت مبارزه با مواد مخدر و معینیت مباررزه با مواد مخدر وزارت داخله همه ملغی گردیده و بودجه این هر دو در مجموع در جهت تقویه زراعت در کشور به مصرف برسد.
                        زارعین کشور رسما تحت پوشش قرار گرفته و از قرضه های بلا عوض مستفید گردند.
                        حاصلات دهاقین به قیمتی که بتواند دهقان سود کافی بدست آورد توسط دولت خریداری شود.
                        تولیدات دهقانان کشور بصورت عموم  مورد حمایت گمرگی قرار گیرد، تا دهقانان کشور ما که از سرمایه های اندک برخور دار هستند در معرض رقابت مولدین پولدار خارجی قرار نگیرند.
                        با ایجاد مراکز پروسس تولیدات زراعتی و ایجاد سرد خانه ها دهقانان و باغداران مورد حمایت های بلا عوض قرار گیرد.
باید اذغان داشت که در شرایط موجود در حالیکه آرد، برنج، روغن، میوه جات و ... از خارج وارد کشور می شود آنهم توسط سرمایه دارانی که سالها تجربه کاری و صادرات دارند و از سرمایه های هنگفت برخوردار هستند، دهقان ما را مجبور ساخته که از صحنه خارج و رو به کشت مواد مخدر آورند.
به نظر ما کشت مواد مخدر در حال حاضر که در جای جای کشور وجود دارد فقط مجبوریت دهقان ماست که از یکطرف فقر و از طرفی عدم حمایت دولت ایشان را وادار به اینکار نموده است.
نوت: آنچه را ما بعنوان طرح مبارزه با مواد مخدر نوشتیم کلیاتی بیش نیست و ضرورت به توضیح دارد که ما درین مورد نیز آمادگی خود را داریم.

منابع:
1.       خبرگذاری آوا«صدای افغان » 5 سرطان 1393
2.       رادیو بی بی سی سنبله  1379
3.       رادیو صدای آزادی  5 سرطان 1393
4.     بی بی سی   جمعه 29 اکتبر 2010