۱۳۹۶ مرداد ۲۸, شنبه

لطفا به صدای مظلومیت افغانستان پاسخ دهید.











افغانستان  را دریابید!


مادر کشوری زندگی می کنیم که وحشت و اختناق درآن حاکم است، از طفل شش ماه تا پیرمرد هشتادو پنج ساله به قتل میرسد،  اموال مردم را تاراج و به عنوان غنیمت تقسیم می کنند.  کجاست انسانیت؟ کجاست حقوق بشر؟ کجاست جامعه مدنی ؟وکجاست....

غلام علی صارم « 28 اسد 1396»


این کشور به حدی مظلوم است که حتی صدای مظلومیتش در معرض سانسور قراردارد، وقتی فجایع و حوادثی چون قتل عام و کشتار های بیرحمانه وسربریدن ها صورت می گیرد دولت به رسانه ها اجازه نمی دهد که تصاویر و آمار کشته شدگان و گزارش های واقعی را پخش نمایند.
روزانه صد ها قتل اعم از طفل، جوان، پیر وزن ومرد، صورت می گیرد، آنهم نه تنها از نیروهای نظامی بلکه اکثرا افراد ملکی هستند که طعمه آتش این جنگ نیابتی قدرت های بزرگ می گردند. لطفا به احصائیه های سازمان های بین المللی مراجعه کنید، گرچه دقیق نیست اما تاحدی قرین به واقعیت است . 
بهترین شاهد مثال دوتصویر فوق میباشد،  پیرمرد هشتادو پنج ساله و کودک شش ماهه که در فاجعه هولناک میرزا ولنگ بتاریخ 14 اسد 1396 توسط دژخیمان اجیر به شهادت رسیدند.  باید اذعان داشت که در این حادثه دهها نفر شهید ، اموال و دارایی و مواشی مردم تاراج و قسمتی هم به آتش کشیده شد.
تعدادی از قربانیان قابلیت انتقال به مرکز ولایت را نداشتند که همانجا پارچه ای بروی شان انداخته و با خاک پوشاندند ، اما جمعی که تعداد مجموعی شان به سی و شش تن میرسید به مرکزسرپل انتقال و بعد از مراسم نماز بصورت دسته جمعی به قبرستان توغنی در فاصله یک کیلومتری مرکز شهر دفن گردیدند.  قابل ذکراست که سرهای اکثر همین شهدا هم بریده شده بودند.
به همین صورت با گستردگی غیر قابل وصف، جنایت ، قتل و خونریزی، تجاوز به مال و ناموس مردم در سراسر کشورما جاری است .
گرچه سالهاست که این همه جنایت در کشور ما به وقوع می پیوندد، اما از روزیکه پیمان امنیتی توسط هموطنان اجیر خود ما باامریکا به امضا رسید ، این جنایات هرروز بیشتر از روز قبل اوج گرفته افزایش یافت ، تا جاییکه همه می بینند که روزانه صدها انسان بدون جرم و بدون محاکمه راهی دیار عدم می شوند و در این دنیای پهناورهم کسی پیدانمی شود که حتی خم به ابرو بیاورد.
واضح است جنایاتی که در افغانستان صورت می گیرد ازبیرون کشور سازماندهی می شود و به عقیده ما دقیقا پول و برنامه های یهود است که از جانب عده ای با نام اسلام عمل می گردد.
مظلومیت ما در این است که همین دشمنان اسلام تحت عنوان اسلام مردم مسلمان را در مسجد، در حال ادای نمازبه قتل می رسانند، مسجد را به آتش می کشند، صدها جلد قرآنکریم را آتش زدند، اطفال و زنان را به قتل می رسانند، خانه ها را آتش می زنندو...
در همچو موارد سازمانهای بین المللی یا همه سکوت و یا نهایتأ در حد یک اعلامیه تقبیح می نمایند.
جمعی از علمای که ظاهرأ با ریش های چند وجبی و عمامه های مچرخ آراسته اند و ظاهرأ درصف آدم کشان نه بلکه از جانب اوقاف در مساجد توظیف شده اند خوب میدانند که معاش شان از پولی تادیه می شود که از جانب یهود و امریکا است. یعنی آینها نیز معاش خوران یهود اند، در برابر این جنایات چنان ساکت و مهر خموشی به لب زده اند که از سنگ صدا برمی آید اما از اینها نه،  گویا مرده های متحرک اند و با تاسف که حتی بعضا تایید هم می کنند.
اخیرأ در ولایت سرپل فاجعه هولناکی صورت گرفت اخبار رسمی حاکی از کشته شدن 52 نفر، آوارگی بیش از پنجصد خانواده و تاراج اموال و مواشی مردم که امروز(28 اسد ) آنرا به عنوان غنیمت بین خود شان در قریه لغمان ولسوالی کوهستان تقسیم کردند. شما صفحات اجتماعی ، روزنامه ها و جراید، اخبار تلویزیون ها همه و همه را مرور کنید یک ملاو مولوی را نمی بینید که این جنایت را حداقل مثل به قول خودشان کفار تقبیح کرده باشند، حتی در این مورد روشنفکری بنام وحید مژده افراطی تر از اینها عمل نموده و تمام این جنایات رامنکرشده و دروغش  خواند.
حکومت افغانستان،  اولا چگونه حکومتش بخوانیم درحالیکه هیچ مبنای قانونی بر موجودیتش نیست .
مردم دنیا بدانند که در کشور ما نه حکومت، نه پارلمان و نه ..... قانونیت ندارد،  برمبنای قانون اساسی کشور برای اینها هیچگونه جایگاهی را نمیتوان تعریف کرد،
اما با تاسف این حکومت با تمام فسادش تحت حمایت امریکا که خودرا سردمدار دموکراسی میداند و مهمترین شرط ارتباطش با کشور ها رعایت حقوق بشر است، میباشد.
از شانزده سال به این طرف که امریکا با عنوان کمک به افغانستان وارد این کشور شده است عملا می بینیم که میزان جرایم ، قتل عام ها ، بی امنیتی ها، سال تا سال نه بلکه روزبروز افزایش یافته وافزایش می یابد.
حتی شاهراه های که درطول دوران جنگها هیچ گاهی بروی مردم بسته نشده بود حالا روزانه ساعت ها مسدود می گردد،  شعار های دفاع از افغانستان و محو تروریزم عملا می بینیم که معکوس است .
مظلومیت دیگراینکه : امریکا در خاورمیانه از روسها شکست خورد و حالا همان جنگ نیابتی را در سرزمین مظلوم ما آغاز کرده اند. من جملاتی را که اینجا به شما می نویسم کاملا بدور از پوشش قرار دادن جملات ادبی و کلمات کنایه آمیزسیاسی  است، زیرامن سیاستمدار نیستم و این همه، آتشی است که طی سالها ما را سوختانده .
مارا می کشند ، خانه های ما را آتش می زنند، اما همین قاتلین که عده ای از ایشان داعش و عده ای هم طالب نامگذاری شده توسط امریکا و روس تقویه می شوند. وجودسلاحهای جدید سبک و نیمه سنگین روسی بدست طالبان و نشست هلیکوپترهای مشکوک آنهم شبانه در مناطق تحت تسلط داعش شاهد این مدعا است.  اینها با استفاده از فقر فرهنگی و اقتصادی مردم که مهم ترین عامل بدبختی کشور های جهان سوم است ، جنگ نیابتی را راه انداخته که قربانیانش مردم مظلوم افغانستان است .
امریکا بخاطر  اینکه بتواند نفوذ خود را در آسیای میانه داشته باشد  با ایجاد گروه های دهشت افگن مثل طالب و.... افغانستان را به اتش کشید و این اعترافی است که وزیر خارجه وقت خانم کلنتون بیان نمود، و همین گروه اینک شکار روس ها وبلای جان خود شان شده و امریکا داعش را به میدان آورده که یقینا فردا به شر این هم خواهد گرفتار شدند ، البته زمانی که خون میلیون انسان ریخته شده و امریکا و روس هردو ی شان به عنوان دوجنایتکار تاریخی و قاتل انسانیت در تاریخ ثبت شده باشند.
باید اذعان داشت که در این همه جنایات هولناک و تاریخی دو کشور همسایه و مسلمان ما نیز شریک هستند ، عملا می بینیم که سالهاست که اینها نمی گذارند آتشی که خانه های مارا می سوزاند خاموش شود.
مصرف سیل آسای پول و مهمات از جانب نیرو های داعش و طالب دلیلی است بر اثبات حمایت های خارجی از این گروه های جانی،  زیرا این همه مصرف محال است که از مدرک جمع آوری ده یک تریاک تهیه گردد، به نظر ما باورکردن این مطلب که طالبان مصارف شانرا از زکات تریاک تهیه می کنند حماقتی بیش نیست .
افغانستان سالهاست که قربانی سیاست های قدرت های بزرگ گردیده و یا حداقل متاثر از سیاست گذاری های آنها بوده است ، تقاوتی که با شرایط و اوضاع فعلی دارد در این است که حد اقل در گذشته قتل عام نبود، سربریدن و .... نبود اما امروز می بینیم که فجیع ترین جنایت در این کشور بوقوع می پیوندد. درگذشته بازی ها بیشتر سیاسی بود  اما حالا قتل و غارت و نسل کشی است.
آنچه به عرض رسید مشت نمونه خروار است که از حوادث افغانستان عرض شد .
از مردم جهان، آنهاییکه به انسانیت فکر می کنند تقاضا می کنیم که به داد انسانیت در افغانستا ن برسید،  افغانستان به سرزمین ظلم و وحشت تبدیل شده ،  قتل و تاراج اموال مردم ، به اسارت گرفتن زنان و مردان ، کشتار بیرحمانه اطفال  یک عمل عادی است که بعضا همین جنایات توجیه هم می شوند .
ما به دستگیری نیاز داریم ، لطفا به فریاد های مظلومانه این مردم لبیک بگویید ، مرجعی که باید به این صدای مظلومیت جواب میگفت ملل متحد بود که مبینیم خواب است و دست به هیچ اقدامی نمی زند و بزرگترین عمل شان فقط یک اعلامیه است .
اینجا همه چیز بهم ریخته ، انسانیت درحال نابودی است لطفا به داد ما برسید ، لطفا.