یاد و تکرار خاطره

غلام علی صارم

شایدهشت سال قبل کتابی تحت عنوان " مقدمه ای براتخاذ استراتیژی صحیح در افغانستان " نوشته بودم که ضمن یک بحث طولانی در هوتل کابل سرینا با آقای خلیلزاد یک جلد آنرا برایش دادم و به ایشان گفتم : من نمی گویم که استراتیژست های امریکایی که در ارتباط استراتیژی در افغانستان کار کرده اند ، از لحاظ علمی ضعیف بوده اند ، نه آنها ضعیف نبوده و نیستند اما شناخت شان از افغانستان ضعیف است و توان طرح و تدوین استراتیژی در افغانستان را ندارند. برای افغانستان باید یک افغانستان شناس استرتیژی تدوین نماید نه یک خارجی ناآشنا به فرهنگ ، کلتور ، دین، مذهب و حتی آب و هوای این کشور. و چندی بعد مقاله ای تحت عنوان " اصرار امریکا براستراتیژی شکست خورده اش در افغانستان " نوشتم و در مجله اعتصام که در سفارت امریکا موجود است چاپش نموده  و در گوگل هم میتوانند دوستان بیابندو بخوانند و سفارت امریکا آنرا دقیقا در همان زمان نشرش

 مطالعه نموده است .

امریکایی ها بپذیرند که: همانگونه که روسها را دوستان و هم پیمانان افغانستانی  شان فریب داده و گفتند که 99% مردم افغانستان از ماست پای شانرا به افغانستان کشانده و حکومت هفتاد ساله ایشان را برباد کرده و اتحاد شوروی را پاشاندند ، امریکا را نیز وابستگان اطلاعاتی شان فریب داده و معمولا گزارشات دروغ و دور از واقعیت های عینی جامعه افغانستان را به آنها سپرده اند . درست است که پول های زیاد از سرمایه امریکا بنام افغانستان مصرف گردیده اما در کجای افغانستان ؟  در افغانستان پول های مصرف شده چندین برابر پولی است که تمام اروپارا آباد کرده و امروز به بهشت روی زمین تبدیلش نموده اند. اما افغانستان با مصرف این همه سرمایه خرابتر گردیده و اینک نه تنها در جمع بزرگترین کشور تولید کننده مواد مخدربلکه در جمع ناامن ترین کشورهای دنیاو فاسد ترین کشور دنیا هم میباشد ، آوارگان افغانستانی نه تنها به کشور بازنگشتند بلکه صد ها هزار آواره جدید هم داریم . زیرساخت های اقتصادی ما ویران ، قتل و کشتار ، ترور ، حملات انتحاری ، بی امنیتی نه تنها شاهراه ها بلکه درکوچه پس کوچه های شهر ما بیداد می کند. حداقل روزانه تا پنج مورد قتل و ترور بخاطر مسایل اقتصادی تنها در مرکز صورت می گیرد، بعد از غروب افتاب راه رفتن به خیابان های شهر بازی با حیات حساب می شود.

به اعتقاد ما اینهمه بدبختی حاصل عدم استراتیژی صحیح و سالم است ، گماشتن افراد غیرمسلکی در پست های امنیتی به خرابی اوضاع امنیتی کشور تاثیر فوق العاده داشته و روزانه دهها سرباز نیروی امنیتی ما به شهادت میرسند.

باربار گفتم و یکبار دیگر تکرار می کنم که جامعه جهانی در راس امریکا که سالهاست متقبل مصارف هنگفتی در کشور ما گردیده اند و یقینا امروز نه فردا به کشور شان بازخواهند گشت ، آرزوی من این است که ایشان وقتی از افغانستان میروند با دسته های گل بدرقه گردیده و رهسپار وطن گردند و مردم افغانستان همیشه از ایشان منت داربوده و تقدیر و تشکر نمایند ، نه اینکه لعنت و نفرین به همراه ببرند، نشود که کلمه امریکایی هم مثل کلمات انگلیس و روس به فحش مبدل شود. بناء امریکا باید به استراتیژی خود در این کشور تجدید نظر نماید .

من گرچه از ابتدا هم گفته ام ، مقالاتم در مطبوعات شاهد مدعای من است ، اما حداقل ده یا هشت سال قبل کتاب نوشتم و در مورد استراتیژی برای افغانستان کار کردم و در مطبوعات با همه شریک ساختم . اما کسی به آن گوش نداد و دقت نکرد ، طبق همان ضرب المثل معروف ما « به آذان غریب کسی نماز نمی خواند» . اما اینک خوشبختانه که دستگاه های خود شان دروغ بودن گزارشات و استراتیژی غلطی که سالها در این کشور بکار بسته اند رسما اعلان کرده و غلط بودن کار و بیهوده بودن جنگ های شانرا در افغانستان باز گوکردند .

من از یک بعد که پیش بینی هایم تحقق پیدا نموده خوشحالم و اما از بعد دیگر که جمعی آمدند و پولهای گزافی که از تکس و مالیات مردم امریکا و سایر کشور های اروپایی و غیر اروپایی تهیه شده در این کشور به هدر دادند سخت متاثرم . اما طبق آن اصطلاح که  جلو اشتباه را از هر جایی بگیرید بازهم موفقیت است ، تذکر میدهم که بیش از این بر استراتیژی ناکام و فریب و نیرنگ دشمنان بظاهر دوست تکیه و اصرار نکنید . بقول معروف:

ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی

این ره که تومیروی به ترکستان است .

بیش از این اصرار به استراتیژی شکست خورده ، اشتباه نه بلکه گناه است . والسلام