روایت 14دنیا نباید از طریق ملل متحد به مردم افغانستان کمک کنند زیرا اینها خود دزد و شرکای دزدان داخلی هستند. بیست سال گذشته ثبوت این ادعا میباشد.

 کمک بمردم افغانستان از طریق ملل متحد عبث و بی فایده است 

غلام علی صارم 

فقروقرارگرفتن اکثریت مردم این کشور زیر خط فقر یک واقعیت عینی است، منجمد ساختن سرمایه های این کشور و غیر فعال سازی بانکها، سقوط تجارت، عدم به رسمیت شناختن حکومت موجود، اینها عواملی هستند که دست بدست هم داده و این کشور و مردمش را در پرتگاه سقوط اقتصادی و قحطی و گرسنگی قرار داده است. اما تبلیغاتی که از ناحیه ملل متحد در این ارتباط طی چند ماه اخیر صورت گرفت کاملا مغرضانه و به منظور سوء استفاده از فقر و دربدری مردم بوده و بازهم مثل بیست گذشته میخواهند به زخم های خونین این کشور دهان گذاشته و بمکند.

من با صراحت میگویم که در غارت کردن کمک های که طی بیست سال گذشته به افغانستان صورت گرفته کارمندان و دست اندر کاران ملل متحد در تاراج آن پنجاه پنجاه با مافیای داخلی شریک بوده اند. قبول ندارید لطفا در مورد وضع اقتصادی کارمندان ملل متحد که در رابطه با افغانستان کار کرده اند ، قبل از وظیفه و بعد از وظیفه ایشان را مورد تحقیق قرار دهید و سرمایه های ذخیره ایشان را تحقیق نمایید که از کدام مدرک اینگونه متراکم گردیده است .

تبلیغات اخیر هم که گویا افغانستان به طرف قحطی و گرسنگی روان است و ترسیم آینده وحشتناک از وضعیت اقتصادی کشور، انگیزه ای جز سوء استفاده نداشت و ندارد ، اینک که درخواست پنج میلیارد دالر را نموده اند به همین منظور (سوءاستفاده) است . دنیا باید بداند که کمک های انسانی برای مردم افغانستان اگر از طریق سازمان ملل صورت بگیرد ، همانگونه که در بیست سال حکومت کرزی و غنی و شراکای دزد و مافیایی اینها به یغما رفت و به مردم نرسید اینبار نیز همان گونه خواهد شد.

گمان به منفی بافی نشود و کسی نگوید که پس چه باید کرد؟ ما سخنان خود را در ارتباط وضع جاری و اینکه کمک های اضطراری چگونه باید توزیع گردد بداخل دومقاله کوتاه ( بیداد فقر در افغانستان و افغانستان زیر خط فقر) گفتیم و یکبار دیگر به آنها تاکید می نماییم و از جامعه جهانی تقاضا می کنیم که به این موسسه که کارمندانش بیست سال به وطن ما خیانت کرده اند اعتماد نکنند .