۱۳۹۷ دی ۱۱, سه‌شنبه

سوال بدون جواب:


صلحی با پیامد گنگ و نامشخص وسوال بدون جواب ازنماینده امریکا
غلام علی صارم 
----اگر سالها های بعداز 1381 را شکست واضمحلال نیروهای تروریستی اعم از طالبان و القاعده خوانده و سالهای امنیت و آرامی برای مردم افغانستان بدانیم ، واقعا آمیختن تراژیدی با طنز است .
طی هفده سال گذشته که ظاهرأ دنیا به کمک افغانستان شتافته است و بزرگترین قدرت نظامی و امنیتی دنیا (ناتو) با ساز و برگ نظامی  داخل این کشور شده و تحت عنوان تامین امنیت مردم  و کشور افغانستان جنگیدند، کشتند و کشته شدند.
صدها میلیارد دالر چه از طریق دولت این کشور و چه ازطریق سازمان های بین المللی در این کشور به  مصر ف رسید.
اما نهایتا نه امنیت تامین  شد و نه در جهت اقتصادی کاری که باید صورت میگرفت صورت گرفت.  اکثر پول هایی که باید در احیای زیر ساخت های اقتصادی به مصرف میرسید به بانگ های خارج انتقال یافت و یا از همان راهی که میخواست بیاید به حساب های مشخص وبانک های مشخص منتقل گردید.
امنیت نه تنها بهتر نشد که بدتر از گذشته ها گردید، قتل غارت دارایی های مردم ، راه گیری ، انفجار و انتحارو سربریدن انسان ها حتی کودکان  عمل روزانه و معمول در کشور ما گردیده است ، و دقیقا باید بعرض برسانیم که در طی چندین سالی  که نیرو های خارجی در کشور ما حضور دارند ، وضعیت امنیتی و اقتصادی کشور ما نه تنها بهبودنیافته که روز بروز بد و بدتر گردیده است .
باوجود اینهمه بی امنیتی و چپاول و غارت دارایی های مردم یک سلسله دست آورد های هم وجود داشته که نمیتوان انکارش کرد. 
بزرگترین دستاورد تهیه ، تدوین و تصویب قانون اساسی کشور توسط لویه جرگه و توشیح و در معرض اجرا قرار دادن آنست . و در قسمت سایر دست آورد ها آنچه که مشهود است و جهانیان همه عملا آنرا می بینند آزادی بیان  و قلم  ،  آزادی و حق تحصیل برای زن و مرد، سهم گیری زنان در کار های اجتماعی مثل  تجارت ، آموزش و پرورش ، آزادی رسانه ها اعم از صوتی و تصویری، ایجاد بانگ های خصوصی ، ایجاد موسسات تحصیلات عالی خصوصی و بیمارستان های خصوصی که واقعا خیلی از مشکلات مردم ما را رفع نموده است .
اما در این روز ها که هیأت امریکایی  با شعار بوجود آوردن صلح در افغانستان وارد عمل گردیده و مذاکراتی را با طالبان  و جناح های مقابل آن آغاز نموده اند ، طالبان که تادیروز علیه امریکا فتوای جهاد میدادند امروز با هیأت امریکایی گرد یک میز نشسته و بدون اینکه بگویند که شعار جهاد و فتوای جهاد کجا شد صحبت های را انجام دادند .
ازطرفی امریکا که زمانی میگفت با تروریسم هرگز مذاکره نخواهد کرد بدون حساسیتی حاضر بنشست و گفتگو با گروهی که سالها آنرا تروریست خواندند، گردیده و حرکات و صحبت های که معلوم نیست به کجا منتهی خواهد شد جریان دارد . که در این ارتباط شورای امنیت افغانستان نیز طی اعلامیه ای گفتند که : افغانستان معامله عجولانه صلح را نمی پذیرد. واقعا هم همینطوراست ، ازبین رفتن این دست آورد ها مساوی است به قرار گرفتن افغانستان در پرتگاه سقوط همیشگی و این برای هیچ انسانی قابل قبول نخواهد بود.
و اما قبل از همه این دو سوال پیش می آید :
1-   ازطالبان: شما در برابر امریکا سالهاست که جهاد اعلان نمودید و بقول خود تان با ایشان در جنگ بودید، درحالیکه در پی جنگها و حملات انتحاری شما بیشترین تلفات از مردم غیر نظامی بوده است، بهر صورت حالا فقط و فقط میخواهید با امریکا مذاکره کنید که دراین صورت حلیت جنگ و جهاد شما چه میشود ؟ شما این جهاد را بار ها یک امرواجب گفتید، درصورت توافق شما با امریکا وجوب جهاد منتفی خواهد شد؟ جهاد یک امرشرعی است امیدواریم که جواب هم شرعی باشد نه تحلیلی .
2-   ازامریکا:  سالهاست که طالبان را یک گروه تروریستی خوانده اید و دنیا هم به این باور است که این گروه گروه تروریستی است و طی هفده سال گذشته صدها میلیارد دالرکه از تکس مردم امریکا تهیه شده بود به مصرف رسید و هزار ها عسکر و افسر امریکا و دیگر کشور های عضو ناتو جانهای خود را از دست دادند و شعار شما هم همین بود که : «ما باتروریسم صلح و آشتی نداریم » و عزم شما جزم بود که تروریسم را ریشه کن می نمایید، اما حالا چگونه شد که حاضر به مذاکره با این گروه تروریستی گردیده و حتما قصد دادن امتیازاتی را هم دارید ؟ بهرصورت مردم افغانستان هیچ  اما جواب شما به مردم کشور امریکا که از جنگ افغانستان متضرر گردیده اند ، پول شان مصرف شده، جوانان شان از بین رفته ، چه میباشد؟
از جانب دیگر :
در مصاحبه جناب خلیلزاد که ما آنرا شنیدیم یک سوال بی پاسخ ماند و آن اینکه: طالبان چرا با افغانها مذاکره نمی کنند و خواستار مذاکره با امریکا هستند و با امریکا حاضرند روی موضوع صلح مذاکره نمایند. ؟
این مطلب واقعا جدی است، و در پی این سوال که جناب خلیل زاد صاحب به اصطلاح عامیانه تیر خود را آورد سوالات دیگری هم در هر ذهنی تداعی میگردد.  که در جایش مطرح خواهد شد.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر