حکومت پاکستان موفق تراز جنبش تحفظ پشتون های
پاکستانی
یک تیر و
دونشان_ «ضرب المثل افغانستانی»
غلام علی صارم
23/7/1403
جرگه قومی پشتون‌ها در پاکستان به وسیله جنبش تحفظ پشتون به تاریخ
۱۱ اکتوبر (۲۰ میزان1403) در ساحه ریگی للمه ایالت خیبر پشتونخوا آغاز شد و برای
دو روز ادامه یافت. در این جرگه هزاران نفر از ۶۰ ساحه پشتون‌نشین گردهم آمده بودند.
شام یکشنبه 22میزان 1403 قطعنامه ای که در ذیل مطالعه می
فرمایید توسط آقای پشتین رهبر این جنبش قرائت گردید که تاکید بیشتر براخراج اردو و
تحریک طالبان پاکستان از مناطق پشتون نشین بود.
درکل جلسه
مذکور به منظور حفاظت از حقوق پشتون های ساکن در پاکستان و جلوگیری از تضییع حقوق
پشتون ها و استرداد آنچه از پشتون با فشار گرفته شده، تدویر گردیده بود، در پایان
این نشست قطعنامه ای در بیست و یک ماده به زبان پشتو تهیه گردیده بود و ما در ذیل
ترجمه فارسی آنرا از نظر می گذرانیم.
قطعنامۀ جرگۀ عدالت قومی جنبش تحفظ
پشتون در پاکستان:
1 - اگر ارتش پاکستان، طالبان(تی تی
پی)، داعش و هر گروه مسلح دیگر تا دو ماه مناطق پشتون نشین را ترک نکنند، قوم
پشتون به پا می خیزند و آنها را با زور از مناطق شان اخراج می کنند.
2 – یک ارتش ملی پشتون ها تشکیل خواهد
شد. هر حزب و هر ولسوالی سه، سه هزار جوان غیرمسلح را به این ارتش ملی می دهند.
این ارتش از وطن پشتون ها محافظت می کند.
3 - جرگه خط دیورند را به رسمیت نمی
شناسد و رفت و آمد در این مسیر باید بدون پاسپورت و ویزا باشد.
4 - ممنوعیت ها بر جنبش تحفظ پشتون(پی
تی ام) باید برداشته شود.
5 - پشتون ها در سایر ایالات مورد تبعیض
قرار نگیرند.
6 – قیمت هر یونت برق در مناطق قبایلی
مجانی و در سایر مناطق خیبر پشتونخوا پنج کلدار پاکستانی باشد.(قیمت هر یونت برق
شصت کلدار پاکستانی است)
7 – پول های اضافی برق را که بیشتراز
پنج کلدار از مردم ایالت خیبر پشتونخوا گرفته شده و به دیگر ایالت ها داده شده است
باید هر چه سریعتر این پول ها که قرض پشتونخوا است را به مردم پشتونخوا پرداخت شود.
8 – شناخت کارت یا شناسنامه های مسدود
شده پشتون ها باید باز شود.
9 - یک کمیته را جرگه تشکیل میدهد تا
دوسیه های ناپدید شدگان عمدی و جبری(ناپدید شدگان پشتون هادر پاکستان) و موضوع
شهدا را در داخل پاکستان و هم چنان در سازمان ملل متحد و دادگاه کیفری بین المللی
ارائه و تعقیب کند. همچنین کمیته ویژه ای از وکلا برای بازگرداندن افراد گم شده و
زمین های غصب و مصادره شده ساخته می شود.
10 – امکانات و وسایل پشتون ها در اختیار
پشتون ها باید باشد. آن وسایل و امکانات مناطق پشتون که به ضرر است باید مسدود
شود. معلومات و اطلاعات در این مورد توسط یک کمیتۀ تعیین شده و موظف تهیه می شود.
11 - پشتون ها دیگر به کسی باج نمیدهند و
اگر کسی آنها را مجبور کند جرگه با آنها برخورد می کند.
12 - وعده های کمک به مناطق قبایلی باید
عملی شود.
13 - ارتش نباید در امور حقوقی دخالت کند.
14 - سنت دختر دادن در بدل بد، به پایان
رسیده است. هیچ دختری به عنوان انتقام قتل یک مرد قاتل داده نمی شود.
15 - جرگه برای حل منازعات مذهبی و قومی
اقدام می کند.
16 - تمامی زندانیان سیاسی باید فورا
آزاد شوند.
17 - از علی وزیر تا آخرین کسی که دستگیر
شده است و تمام اعضای بازداشت شدۀ جرگه باید فوراً آزاد شوند. اگر بعد از این یکی
از اعضای جرگه دستگیر شود یا مشکل مشابه ایجاد شود، جرگه در مورد آن، فیصلۀ بسیار
سخت دیگر خواهد کرد.
18 - برای شناسایی عاملان حمله بر شرکت
کنندگان جرگه و اجرای عدالت برای خانواده های شهدا اقدام عملی صورت می گیرد.
19 - خانواده های آواره که می خواهند به
مناطق خود بازگردند، جرگه آنها را به خانه ها و روستاهای شان منتقل می سازد.
20 – هشتاد نفر بزرگان از میان اعضای
جرگه برای تطبیق و اجرایی ساختن فیصله های جرگه تعیین می شوند.
21 - از طالبان افغانستان به نرمی خواسته
می شود تا درهای تعلیم و تحصیل را برای دختران باز کنند.
جنبش و جلسه ایشان که در واقع یک حرکت ناسیونالیستی و قوم
گرایانه بود و پاکستان هم بارها در مورد این گروه رفتار های توآم با خشونت داشته
است و در همین دوره هم با رفتار های خشونت آمیز برخورد نموده اند مثل به آتش کشیدن
خیمه های که بخاطر جرگه برپا شده بود و استفاده از گاز اشک آور در برابر شرکت
کنندگان جلسه و امثال اینها.
جای بسا تعجب این بود که جمعی از فاشیست های وطن ما با
روحیه قوم گرایی چنان ذوق زده شده بودند که گویا این جنبش و این جرگه بخاطر این
باشد که یکبار دیگر اینهاییکه بیست سال کشور را در فساد فروبرده بودند بوسیله این
جرگه به قدرت خواهند رسید. سروصدا ها و موضعگیری ها همان بود که قدما گفته اند(
کاسه های داغتر از آش).
اما جنبش تحفظ پشتون های پاکستان هیچگونه موضعگیری علیه
حاکمیت پاکستان نداشتند و همواره از موضع پاکستانی صحبت می کردند و در قسمت
افغانستان یکی دو موردی که در قطعنامه هم اشاره شده سخنان اخلاقی است که هیچگونه
پشتوانه عملی و اجرایی ندارد، اما در مقابل به مواردی تاکید جدی صورت گرفته که در
واقع همان موضع حکومت و تقویت آن است.
موضوع اخراج طالبان پاکستانی و اردو از مناطق پشتون نشین یکی از مواردی است
که بعد از دو ماه پشتون ها عملا در مقابل طالبان پاکستان قرار خواهند گرفت و این
مورد یکی از خواست های مهم پاکستان است که اینک بوسیله مردم منطقه عملی میگردد.
علاوتا میتوان به موارد دیگری نیز اشاره کرد:
1- جنبش و جلسه تدویر یافته هیچگونه موضعگیری منفی
علیه حکومت موجود در پاکستان نداشته و ندارد.
2- در طول روند جلسه موضوع خاصی در
مورد افغانستان گفته نشد.
3- صرف در آخرین ماده قطعنامه در مورد
باز شدن مکاتب دخترانه در افغانستان یک توصیه ملایم صورت گرفته است و اگر در مورد
رفت و آمدافغانها بدون پاسپورت و ویزه تاکید گردیده موردی است که پاکستان از آن سود
می برد. زیرا از روزیکه این رفت و آمد ها محدود گردیده پاکستان ضرر های زیادی را
در ابعاد مختلف متحمل گردیده است.
4- تشکیل یک اردوی ملی از هر حزب و
ولسوالی سه سه هزار نفر خود بیانگر این است که بعد از دو ماه عملادرگیری های با
طالبان پاکستانی آغاز خواهد شد. زیرا طالبان پاکستانی اکثرآ پشتون و از ساکنین همین
مناطق پشتون نشین هستند و هرگز به این فیصله که تا دو ماه مناطق پشتون نشین را ترک
کنند تن در نخواهند داد و عملادرگیری آغاز خواهد شد.
5- پاکستان با این قطعنامه عملا از
درگیری فارغ گردیده و بار سنگین این جنگ به دوش جنبش تحفظ پشتون ها خواهد افتاد و
جنبشی که تا دیروز خود در سنگر مخالف حکومت قرار داشت اینک عملا در خدمت حکومت
قرار خواهد گرفت.
6- به نظر میرسد که موارد دیگرمثل پول
برق، جلو گیری از مداخلات ارتش در امور حقوقی و اسکان مجدد مهاجرین در مناطق خود
شان و... همه قابل بحث و مذاکره هستند و هیچکدام موضوعی نیست که باعث درگیری
گردیده و یا حد اقل تشنج آفرین باشد.
اینجاست که باید بعرض برسانیم: این جرگه و سرو صدا های زیاد
و نفس گیر در واقع یک بازی اوپراتیفی بود که پاکستان آنرا موفقانه انجام داد.
پاکستان که در این برههء حساس گرفتار بحران اقتصادی، سیاسی و اجتماعی است توانست
هم جلو مخالفت های عده ای را که هر روز جمعیت شان گسترده تر می گردد، بگیرد و هم
همین ها را عملا در مقابل گروه های مخالف
امنیت خودشان قرار دهد. بقول افغانستانی های ما « یک تیر و دو نشان » و یا
« یک تیر و دوفاخته» . در نتیجه ما دست حکومت موجود و سازمان استخباراتی پاکستان
را در این بازی بالا دانسته و جنبش تحفظ پشتون ها و رهبری آن جناب پشتین را در
حلقه و بند ایشان میدانیم.
این برداشت من است، اینکه دوستان چه نظر میدهند همه قابل
قدر بوده و من به نظریات تک تک ایشان احترام می گذارم . والسلام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر