رفتن هندو ها از کشور فاجعه است اما با وحشیگری چه میتوان کرد؟

رفتن هندو ها از کشور فاجعه است اما با وحشیگری چه میتوان کرد؟

غلام علی صارم:

علی «ع» خلیفه چهارم بعد از پیامبراکرم «ص» و امام اول شیعیان ، وقتی شنید که در قلمرو حکومتش خلخالی را که قیمتی بوده از پای یک زن یهودی بزور ربوده اند ، او از خدا مرگش را طلب می کند و میگوید : ایکاش زنده نمی بودم تا این خبر را نمی شنیدم .

از صد های سال به اینطرف جمعی هندو و سیک در کشور ما زندگی می کنند، ایشان طبعه کشور افغانستان هستند ، و تعلق شانرا به این کشور بخود افتخار میدانند ، مالیه و تکس های دولت را طبق قانون می پردازند، در گذشته ها که سیستم عسکری به اساس سن و یک دوره مکلفیت بود ایشان عسکری انجام میدادند.

دقیقا اینها حق دارند تا امنیت شان تامین گردیده و زمینه های کار برایشان فراهم گردد ، در شرایط جنگی اگراینها مسلمانان را کمک کنند دراین صورت بخاطر رفع احتیاج اینها مسلمان ها میتوانند که به آنها زکات خود رانیز بدهند.

اما متاسفانه بعداز سال 1371 جمعی دزد و چپاول گردر کنار مجاهدین وارد کابل گردیده دارای های اینها را تاراج نمودند ، خانه های شانرا را بزور تصاحب کردند . ما با صراحت و یقین کامل میگوییم که هرخانه ای که قبل از 1371 متعلق به یک هندو یا سیک هموطن ما بوده و اینک از چنگ ایشان بیرون است بصورت قطع با زور و فشا ر و تهدید گرفته شده ، این اقایون هرکسی و به هرمقامی که باشند بداند که این خانه ها مال غصبی و حرام است . نشست و برخاست شان ، خورد و خوراک شان و همه اعمال شان در این مکان حرام و فرزندانی که در این خانه ها بوجود می آید نیز حرام است .

حکومت وظیفه دارد تا این موضوع را جدی گرفته و اینکه تعداد محدودی از اهل هنود و سیک در این کشور امنیت ندارند واقعا شرم آور  است. تامین امنیت مال و جان اینها ، تامین امنیت عبادتگاه های اینها و سرمایه های اینها از وظایف حکومت است .