از خنده کودکان تا فریاد های خاموش، نامه ملانیا ترامپ و پرسشی بی
پاسخ!
غلام علی صارم
27اسد 1404
ملانیا ترامپ همسر رئیس جمهوری آمریکا نوشت: «آقای پوتین، شما می‌توانید
به تنهایی خنده کودکان را بازگردانید. در محافظت از معصومیت این کودکان، خدمت شما
فراتر از روسیه خواهد بود و شما به خود بشریت خدمت می‌کنید. چنین ایده جسورانه‌ای
فراتر از همه مرزبندی‌های انسانی است و شما، آقای پوتین، امروز با یک چرخش قلم بر
روی کاغذ می‌توانید این دیدگاه را اجرا کنید. وقت آن رسیده است» این نامه در دیدار
اخیر روسای جمهور امریکا و روسیه در آلاسکا به پوتین داده شد.
پوتین
بلافاصله پس از دریافت نامه، آن را در حالی که هیئت‌های نمایندگی آمریکا و روسیه
به آن نگاه می‌کردند، خواند.
نامه بانوی اول کاخ سفید با این جمله
آغاز می‌شود: ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهو عزیز. هر کودکی رویاهای یکسانی را در قلب
خود دارد، چه به طور تصادفی در روستای یک کشور متولد شده باشد و چه در مرکز شهری
بزرگ. آن‌ها رویای عشق، امکان و امنیت از خطر را در سر می‌پرورانند.
در ادامه نامه آمده است: به عنوان
والدین، وظیفه ما پرورش امید نسل بعدی است. به عنوان رهبران، مسئولیت حمایت از
فرزندانمان در مقابل آسایش عده‌ای محدودی است.
ملانیا ترامپ افزود: بدون شک، ما باید
تلاش کنیم تا جهانی سرشار از کرامت را برای همه ایجاد کنیم تا هر فردی بتواند از
صلح بهرمند شود و از آینده او کاملاً محافظت شود. آقای پوتین، می‌دانم که شما هم
موافق هستید، فرزندان هر نسل زندگی خود را با صداقت آغاز می‌کنند، معصومیتی که
فراتر از جغرافیا، دولت و ایدئولوژی است.
بانوی اول کاخ سفید ادامه داد که «در
دنیای امروز، برخی از کودکان مجبورند خنده‌ای آرام و بی‌صدا داشته باشند، بی‌آنکه
تاریکی اطرافشان آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد، این کودکان یک مقاومت خاموش در
برابر نیروهایی که می‌توانند آینده آن‌ها را تصاحب کنند، از خود نشان می‌دهند.»
ملانیا ترامپ نوشت: «آقای پوتین، شما می‌توانید
به تنهایی خنده کودکان را بازگردانید. در محافظت از معصومیت این کودکان، خدمت شما
فراتر از روسیه خواهد بود و شما به خود بشریت خدمت می‌کنید.»
او تاکید کرد: چنین ایده جسورانه‌ای
فراتر از همه مرزبندی‌های انسانی است و شما، آقای پوتین، امروز با یک چرخش قلم بر
روی کاغذ می‌توانید این دیدگاه را اجرا کنید. وقت آن رسیده است.
«نامه صلح» ملانیا ترامپ پیش از دیدار ترامپ
با پوتین در انکوریج، آلاسکا، در روز جمعه نوشته شد.
این نامه
که آنرا نامه صلح نامیده اند نکاتی در آن ذکر شده که دقیقا همان سیاست یک بام و
دوهوا است .
خانم
ملانیا در این نامه کلماتی را بکار برده است که گویا او مادر مهربانی است که گویا
غصه همه کودکان جهان را بدل دارد.
با توجه به
کلماتی که ایشان در این نامه بکار برده اند ما نکاتی رامیخواهیم به عنوان یادآوری
بنویسیم :
خانم ملانیا
ترامپ،
ما از شما به‌خاطر
یادآوری معصومیت کودکان و ترحم نسبت به رنج آنان قدردانی می‌کنیم. هیچ انسانی نمی‌تواند
بی‌تفاوت از کنار تصویر چشمان خیس کودکانی بگذرد که از خانه و رویاهایشان رانده شده‌اند.
شما درست می‌گویید؛ خنده‌ی کودکان گمشده است و جهان بی‌خنده‌ی آنان سرد و بی‌معناست.
اما پرسشی در
قلب ما سنگینی می‌کند: آیا این کودکان فقط در اوکراین یا روسیه زندگی می‌کنند؟ آیا
صدای خنده تنها در خاک اروپا ارزش بازگشت دارد؟
در غزه، کودکانی
دو سال است که زیر باران آتش و آهن، شب‌ها را با هراس و روزها را با دود و خاکستر می‌گذرانند.
مادرانی که نوزاد خود را از زیر آوار به آغوش می‌گیرند، اما تنها جسم بی‌جانش را بازمی‌یابند.
پدرانی که کنار خرابه‌ها به جستجوی تکه‌ای از لباس فرزندشان نشسته‌اند.
خانم ترامپ،
شما در نامه‌تان از «معصومیت فراتر از جغرافیا و ایدئولوژی» نوشتید. آیا این معصومیت
شامل کودکان غزه هم می‌شود؟
آیا آن‌ها هم
سزاوار جهانی سرشار از کرامت‌اند؟
یا سرنوشت‌شان آن است که خونشان در خیابان‌ها جاری شود، با بمب‌هایی که کشورتان در اختیار بمب‌افکنان گذاشته است؟
بیش از بیست
هزار کودک، طبق گزارش‌های بین‌المللی، زیر آوارها خاموش شدند. آیا این کودکان کمتر
از دیگران انسان‌اند؟
آیا مادران
فلسطینی حق ندارند همان امیدی را در دل پرورش دهند که شما برای مادران روس و اوکراینی
ترسیم کردید؟
اگر اشک‌های
کودک اوکراینی برایتان نشانه‌ی مظلومیت است، اشک‌های کودک غزه چه نام دارد؟
اگر خنده‌ی
ربوده‌شده‌ی یک دختر روسی شما را تکان می‌دهد، چرا گریه‌ی آخرین لحظه‌ی یک پسر فلسطینی
در گوش‌هایتان نمی‌پیچد؟
خانم ترامپ،
جهان تنها با یک‌دست نمی‌نویسد. عدالت، زمانی معنا پیدا می‌کند که همه‌ی کودکان، فارغ
از مرز و ملیت و دین، شایسته‌ی زندگی، امنیت و رویا دانسته شوند.
شاید روزی تاریخ
این پرسش را از شما بپرسد:
وقتی فرصت داشتید،
آیا صدای همه‌ی کودکان را شنیدید؟
یا فقط
صدای آنانی را که سیاست ها اجازه می داد بازتاب دادید؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر